BAWIĄC, UCZYĆ
DOCERE ET DELECTARE -CZYLI UCZYĆ I BAWIĆ - TO ZALECENIE Z CZASÓW OŚWIECENIA, KTÓRE NIC NIE STRACIŁO NA AKTUALNOŚCI W XXI W. DZIŚ JUŻ WIEMY, JAK WAŻNA JEST ZABAWA DLA ROZWOJU DZIECKA. ZABAWA TO PODSTAWOWA FORMA AKTYWNOŚCI DZIECKA. POPRZEZ NIĄ MŁODY CZŁOWIEK UCZY SIĘ UMIEJĘTNOŚCI, KTÓRE PÓŹNIEJ BĘDZIE WYKORZYSTYWAŁ W DOROSŁYM ŻYCIU. Z TEGO POWODU NIE MOŻNA TRAKTOWAĆ JEJ TYLKO JAKO KONIECZNEGO WYPEŁNIACZA CZASU.
O ZALETACH ZABAWY
Zabawa to nieodłączny element rozwoju dziecka. Podczas zabawy dziecko rozwija się intelektualnie, emocjonalnie, estetycznie i ruchowo, nabywa umiejętność planowania i realizacji zamierzonych działań, a także współpracy z innymi; poznaje smak sukcesu, ale i porażki. Gdy dziecko bawi się, ćwiczy koncentrację, umiejętności skupiania uwagi oraz rozwija zmysły. Co więcej, zabawa rozwija dziecko nie tylko umysłowo, ale i fizycznie, doskonali koordynację wzrokowo-ruchową, uczy panowania nad własnym ciałem, poprawia zdolności motoryczne i umiejętność mówienia. Przede wszystkim jednak poprzez zabawę dzieci poznają otaczający je, świat oraz... same siebie.
KREATYWNIE, CZYLI ...
Dużo mówi się o znaczeniu kreatywnych zabaw w rozwoju dziecka, takie zabawy rozwijają przede wszystkim wyobraźnię i twórcze myślenie maluchów. Dzieci, które bawią się w ten sposób, nie mają później problemów z wychodzeniem poza schematy myślowe, wierzą we własne siły i nie boją się wyzwań. Kreatywne zabawy plastyczne stymulują pracę mózgu, zachęcają do korzystania z wyobraźni i rozwijają potencjał artystyczny, co ma nieprzecenione znaczenie dla przyszłości dziecka.
INSPIRUJ I ZACHĘCAJ
Materiały plastyczne, takie jak plastelina, kredki czy farby, to podstawa każdej kreatywnej zabawy. Dają one możliwość wykorzystania wielu technik plastycznych, m.in.: malowania, rysowania (na różnych powierzchniach), frotażu, wycinanek, wyklejania, kolażu ...
Dzieci kochają eksperymenty, warto więc zaproponować im włączenie do zabawy niestandardowych materiałów, np. zakrętek, sznurka czy rozmaitych skrawków materiałów. Efekty często przerosną oczekiwania rodziców. Zgodnie z popularnym powiedzeniem: wyobraźnia dzieci nie zna granic, zaś zadanie rodziców polega na tym, by tych granic nie wyznaczać, a wręcz przeciwnie zachęcać do ich przekraczania.
NASZ EKSPERT - AGATA MIGDALSKA
Prowadząca zajęcia edukacyjne i animatorka zabaw plastycznych dla dzieci w Muzeum Narodowym w Poznaniu, absolwentka UAM w Poznaniu.
JAK ROZWIJAĆ ZDOLNOŚCI PLASTYCZNE DZIECKA?
Dziecko rozwija swoje zdolności plastyczne przede wszystkim poprzez własną, wrodzoną chęć tworzenia. Potrzebuje jedynie inspiracji. Jak je zainspirować? Wystarczy pewna sugestia, temat czy motyw, wspomnienie popołudniowego spaceru lub niedawno obejrzanej bajki, a gdy znajdzie się już konkretna inspiracja, potrzebne nam będą jeszcze przeróżne materiały. Podstawą są oczywiście przybory szkolne i plastyczne, takie jak kredki, farby czy pisaki, przy czym pamiętać należy, że jest ich wiele rodzajów: kredki mogą być woskowe, pastelowe - suche, olejne itd. Dobrze jeśli dziecko ma możliwość poznania różnorodności produktów plastycznych i wybrania tych, które w danej pracy najbardziej będą mu odpowiadały. Następnie warto przedstawić małemu twórcy potencjał artystyczny, jaki kryje się w niekonwencjonalnych, ale zarazem codziennych, zwyczajnych materiałach: tasiemkach, skrawkach fakturalnych tkanin, papierowych rolkach po papierze toaletowym, papierowych talerzach i delikatnej bibułce. Używając brokatowego kleju, farb czy kolorowej plasteliny, te zwykłe przedmioty zamienić można w niezwykle dzieło sztuki. Dziecku możemy zasugerować lub pokazać, jak coś wykonać, możemy je zachęcać i dopingować, ale, co szczególnie ważne, zawsze powinniśmy zostawiać mu do wykonania właściwą pracę. Pomagając lub wyręczając je, pozbawiamy dzieci satysfakcji po pokonaniu trudności i zabieramy im radość po własnoręcznym stworzeniu czegoś ciekawego. Pamiętajmy, że niejednokrotnie pomysły małych twórców bywają lepsze od naszych własnych. I nawet gdy efekt końcowy sprawiał będzie w naszym mniemaniu wrażenie nieco koślawego, to jednak będzie to praca wykonana własnoręcznie przez dziecko. Następna będzie lepsza. Ważne, żeby sprawić, by dziecko chciało wykonać tę „następną pracę".